Większość Polaków mieszkających w UK dosyć dobrze radzi sobie na rynku pracy, robi karierę, kupuje nieruchomości, etc. Jednak niewielu spośród nich ma wystarczającą ilość wolnego czasu, aby zagłębiać się w zawiłości różnych produktów finansowych.
A warto, ponieważ mieszkańcy Wielkiej Brytanii mają łatwy dostęp do wielu naprawdę ciekawych rozwiązań i często mogą liczyć na finansową pomoc rządu. W dzisiejszym artykule postanowiłem przybliżyć wszystkim zainteresowanym jedno takie rozwiązanie i opisać inwestowanie w fundusze indeksowe Vanguard za pośrednictwem prywatnego konta emerytalnego SIPP. Zacznijmy od informacji podstawowej o różnych typach emerytury w Wielkiej Brytanii.

Rodzaje emerytur w UK

State pension

Podstawowym świadczeniem, na które może liczyć każda pracująca i odprowadzająca składki osoba jest emerytura państwowa, tzw. state pension. Aby otrzymać ją w pełnej wysokości ( jest to aktualnie £179.60 tygodniowo) należy odprowadzać składki przez okres 35 lat. Jeżeli odprowadzamy składki przez krótszy okres, otrzymamy niższą emeryturę, proporcjonalną do tego okresu. Niestety wiek emerytalny w Wielkiej Brytanii jest dosyć wysoki i dla wielu osób wynosi 67 lub 68 lat. Z tego powodu większość osób liczy na emeryturę pracowniczą.

Workplace pension

Emerytura pracownicza (workplace pension) jest finansowana ze składek odprowadzanych zarówno przez pracodawcę jak i pracownika. Jest to najczęściej kilka procent wynagrodzenia, odprowadzanych w każdym miesiącu. Pieniądze zwykle trafiają na giełdę i kilkadziesiąt lat później, około 55-58 roku życia, pracownik może je sobie wypłacać. W praktyce większość osób zaczyna korzystać z tej emerytury między 60 i 65 rokiem życia i emerytura ta stanowi źródło dochodu między zakończeniem pracy, a państwową emeryturą.

Dochód płynący z tej emerytury jest traktowany jak zwykły dochód i po wyczerpaniu kwoty wolnej od podatku obłożony podatkiem dochodowym. Jednak możemy też wypłacić sobie 25% wartości “pension pot” bez płacenia podatku. Jeżeli macie jakieś pytania dotyczące swojej pracowniczej emerytury, skontaktujcie się z osobą, która się tym zajmuje w miejscu pracy.

OK, wiemy, że pracownicy w UK mają dodatkową emeryturę, ale co jednak dzieje się z osobami prowadzącymi własną działalność gospodarczą? Wielu Polaków na wyspach prowadzi małe, jednoosobowe firmy. Czy i oni otrzymają workplace pension? Niestety nie. Będąc osobą samozatrudniona, pracują dla siebie, nie mają pracodawcy, który odprowadza składki. Osoby te jeśli nie chcą pracować do 67 roku życia, muszą same zadbać o swoją finansową przyszłość.

Self-invested personal pension

Na szczęście jest pewne łatwe rozwiązanie, z którego mogą skorzystać – prywatna emerytura SIPP (czyli Self-invested Personal Pension). Jest to trzeci typ emerytury w UK, dostępny dla każdej osoby i to bez względu, czy ma już emeryturę pracowniczą.

Wielką zaletą tego sposobu inwestowania jest dofinansowanie od rządu. Wpłacając składki na prywatną emeryturę, otrzymujemy tzw. tax relief w wysokości 20%. Przykładowo wysyłając na konto emerytalne £800 po uwzględnieniu tax relief na konto trafia £1,000!

Pewnym haczykiem jest fakt, że swoich pieniędzy nie zobaczymy do 55 roku życia (od 2028 wiek ten zostanie prawdopodobnie podwyższony do 57 lat). Drugi haczyk polega na podatku dochodowym. I tutaj 25% wartości „pension pot” możemy wypłacić bez płacenia podatku, a później płacić podatek dochodowy. Sądzę, że biorąc te dwa aspekty pod uwagę i tak jest to korzystne rozwiązanie. Mówimy tutaj o emeryturze i wiek 57, w którym można zacząć ją wypłacać, wydaje się rozsądny.

Jeśli chodzi o podatek dochodowy, pamiętajmy, że będzie on częściowo chroniony wysoką kwotą wolną od podatku. W mojej ocenie 20% bonus od rządu z nawiązką rekompensuje te dwa drobne mankamenty. Powiedzmy, że zgadzacie się z moją oceną, ale od razu pojawia się problem.

W co inwestować? Jaka firmę i jaki fundusz emerytalny wybrać?

Nie będąc akredytowanym doradcą finansowym, nie mogę polecać konkretnego rozwiązania. Czytelnicy podejmują własne decyzje w tym zakresie i sami ponoszą ryzyko inwestycyjne. Chciałbym jednak zwrócić waszą uwagę na fundusze oferowane przez Vanguard.
Vanguard oferuje szereg notowanych na giełdzie funduszy indeksowych (tzw. ETFs) w ramach prywatnej emerytury SIPP. Zaletą tego typu inwestowania są niskie jego koszty i często lepsze wyniki finansowe niż te osiągane przy inwestycjach w fundusze aktywnie zarządzane.

peniądze i koszty wzrost monety
flickrfoto.com

Gdybym miał wskazać na konkretne fundusze, które być może warto wziąć pod uwagę (w ofercie Vanguard jest ich cała masa), to sądzę, że dobrym punktem startu jest S&P 500 UCITS ETF (VUSA) zawierający akcje dużych firm amerykańskich. W momencie pisania tych słów wartość funduszu jest rekordowo wysoka i istnieje spore ryzyko spadków, więc raczej warto poczekać, ale historycznie fundusz ten dosyć dobrze sobie radzi.

Innymi funduszami zasługującymi na uwagę są moim fundusze z serii LifeStrategy oferujące melanż akcji i obligacji, zgodny z naszym stosunkiem do ryzyka (np. LifeStrategy 60 zawiera 60% akcji i 40% obligacji).
Ostatni fundusze, które mogą okazać się pomocne to fundusze z serii Target Retirement. Wybieramy je, biorąc pod uwagę moment przejścia na emeryturę. Przykładowo fundusz Target Retirement 2055 może być atrakcyjny dla osób, które planują przejść na emeryturę około 2055 roku. To właściwie wszystko na ten temat. Mam nadzieję, że wpis ten zaintrygował osoby mieszkające w UK i przybliżył im odrobinę tematykę prywatnej emerytury.
Korzystając z okazji, zapraszam do czytania mojego bloga Smart Polak, gdzie dzielę się swoją wiedzą na temat finansów osobistych w UK.

4.67 avg. rating (93% score) - 3 votes